Stalletjes op het platteland

Reporter Prisca Visser ging op pad om langs stalletjes op het platteland te fietsen. Lees hieronder haar belevenissen en laat je inspireren om zelf ook op pad te gaan! 

Knooppunten route: 10 - 11 - 12 - 13 - 40 - 52 - 44 - 45 - 46 - 47 - 58 - 30 - 4 - 91 - 54 - 5 - 6 - 2 - 10

Fietsen vind ik een heerlijke vrijetijdsbesteding. Je ziet net iets meer dan tijdens een wandeling naar mijn idee. Nog leuker wordt een route als er onderweg van alles te beleven valt. Vandaag ga ik op pad om stalletjes op het platteland te ontdekken. 
Met fiets en al stap ik uit bij station Leerdam. Het is vroeg in de ochtend en er hangt nogeen serene rust buiten. Ideaal vind ik dat, fiets mee de trein in en bij de mooiste plekken uitstappen om een route te rijden. Vanaf het station is het een kleine 3,5 kilometer fietsen naar het eerste routenummer op de kaart. Op dit stuk van de route kom je langs het Voedselbos Schaikseweelde. Dit is onder andere een voedselbos waar workshops en rondleidingen worden gegeven. Ook fiets ik al langs een paar kraampjes met fruit. Het is bijna oogsttijd, dus ik verwacht nog meer tegen te komen onderweg.
 

Huisgemaakte Jam.
Bij Schoonrewoerd vind ik het eerste bordje met het routenummer waar ik mee ga starten. Ideaal vind ik deze nummers, hoe goed is dat geregeld?! Door simpelweg de borden te volgen kun je de route beginnen of eindigen waar jij wilt. De hele route zijn de markante wit met groene bordjes goed te vinden. Ik laat het dorp Schoonrewoerd voor wat het is en sla een zijweg in. Weilanden met paarden en geiten maken plaats voor een veld met jonge maïs. Je kunt goed zien dat we hier dicht bij de Betuwe zitten. Regelmatig fiets ik langs fruitboomgaarden. Bij een brug over de sloot maak ik een stop om de boomgaard van dichterbij te bekijken. Ronde appels glanzen zacht in het ochtendlicht. Dat ziet er uit als een goede oogst dit jaar! Aan het einde van deze weg, de Overheicop, vind je bij routenummer 58 een paal waar je een diavoorstelling kunt bekijken. Hij staat ietwat verscholen in het groen. Met een hendel kun je de plaatjes voor je ogen laten verschieten. Wat een leuk idee om meer van de omgeving te laten zien! Dit is sowieso een goede plek om af te stappen. Bij een droomhuis met rieten dak staat een fietskar langs de weg. Het huis zelf lijkt net uit een Engels landschapsplaatje gestapt. De paarse hortensia in de tuin steekt prachtig af tegen de groene luiken voor de ramen. Onder de luifel van de kar ontdek ik allerlei heerlijkheden. Aardbeien, abrikozen of braam-zwarte bessen jam. De potten zijn lieflijk afgewerkt met kleurrijke lapjes stof. Ook zie ik zakken met walnoten en flessen vlierbloesem siroop. Betalen kan via een code of contant in een geldkistje. Twee euro vijftig voor een flinke pot jam, waar vind je dat nog?

Bezoek aan de boerderij en verse melk van de tap.
Dorst gekregen van de eerste kilometers? Dat komt goed uit, bij de Groene Hofstee aan de Hei en Boeicopseweg kun je verse melk tappen. De oprit van de boerderij ligt er verlaten bij als ik aan kom fietsen. De boer zal wel in het land zijn. In een klein groen-wit geschilderd huisje staat een melktapmachine. Je kunt zelf aangeven hoeveel melk je wilt, een enkele beker kan ook. In een houten kast ernaast vind je alle benodigdheden. Er staat zelfs een rij boeken klaar, mocht je langer uit willen rusten bij de picknicktafel. Op een bordje staat dat voorbijgangers bij de koeien mogen kijken. Dat laat ik mij geen twee keer zeggen. Aan dezelfde weg als de Groene Hofstee vind je ook Zorgboerderij Huiberthoeve. Hier staat vaak een kraam langs de weg met verse eieren, appelsap, stroop en natuurlijk fruit! Kortom, je komt niets te kort op deze route. Na mijn bezoek aan de boerderij rij ik verder. Het landschap bestaat al snel uit glooiende heuvels met keurig gemillimeterd gras. Hier fiets je tussen een golfterrein door!

Het land van honing, kaas en wijn.
Hou je ogen goed open, want ook hier vind je lekkers langs de weg. Kastjes met potten honing bijvoorbeeld, zoals bij routenummer 5.

Vlak voor de Bolgerijense brug vind je een heus wijndomein. Wijnhuis Bolgerijen produceert prachtige wijnen van eigen bodem. Tussen de bomen door kun je de lange rijen met wijnstokken zien. Mocht je het leuk vinden, dan kun je een rondleiding bij ze aanvragen. Ook een aanrader op deze route, fiets een paar meter om naar kaasboerderij van Rossum. Een paar dagen per week is hier een kaaswinkel aan de boerderij geopend. Je vindt er allerlei heerlijke producten en uiteraard kaas van eigen melkkoeien. Echte Vianense boerenkaas, dat moet je proberen.

Springende vissen kijken bij de vistrap van Hagestein.
Ook deze fietsroute gaat door het leuke stadje Vianen. Je rijdt door het centrum, onder de schitterende Lekpoort door, de Lekdijk op. Mijn volgende doel is het Sluis en Stuw complex Hagestein. Ik ben al over de helft van de fietsroute en ik wil dit complex wel eens van dichterbij bekijken. Met de fiets aan de hand steek ik over. Er staan borden met uitleg, dat is wel zo fijn. Met dit gevaarte van witte bogen en staalkabels kunnen we in Nederland een groot deel van de waterhuishouding regelen. Door de stuw dicht te houden ontstaat er hoogteverschil in het rivierwater. Schepen moeten daarom door de sluis passeren. Als er heel veel water de rivier af moet staat de stuw open. Kijk ook eens naar links, als je er toch staat. De kabbelende beek die je daar ziet is niet voor de show. Dit is een vistrap. Zo kunnen vissen die hogerop de rivier willen paaien zonder problemen de stuw en sluis passeren. Met wat geduld kun je de vissen omhoog zien springen. Sternen weten dit ook en maken capriolen boven het water om een visje mee te pikken.

Leg je verhaal vast in het logboek.
Ter hoogte van Lekdijk 98 staan twee bankjes. Daar tussen kun je iets bijzonders vinden. Ik stap af en zet mijn fiets bij het lege bankje. Het andere is bezet door een echtpaar. We raken aan de praat. Ze zijn hier in de buurt op vakantie en maken graag lange fietstochten. Ik wijs hen op het houten kistje. In witte letter is te lezen 'Hier zit een logboek in. Wij zouden het leuk vinden als u hier iets in wil schrijven'. Nieuwsgierig open ik het deksel en pak er een schrift met harde kaft uit. Op de eerste pagina is te lezen wie achter dit mooie initiatief zit. Genoeg mensen hebben hun overpeinzingen en ervaringen op deze plek genoteerd. Zo leuk is dat, ik kan hier echt van genieten. Een eindje verderop staat een krat op zijn kant. Volgeladen met dikke paarse pruimen. Voor een schamele twee euro ben je een doos pruimen rijker.

Bezoek landgoed Everstein.
Everdingen kennen we allemaal van het knooppunt waar nogal eens file staat. Maar in feite is het een karakteristieke plek aan de Lek. Met een heus landgoed ook nog eens! Let goed op, er staat een klein bordje wat je de dijk af dirigeert. Na de sportvelden kom je bij een hek wat toegang geeft tot Landgoed Everstein. Dit landgoed is een sociaal-maatschappelijk project. Mensen met afstand tot de arbeidsmarkt of een beperking kunnen hier aan het werk. Er staan grote kassen waar van alles in geteeld wordt. Ik zie tomaten al bijna rijp aan de planten hangen. Buiten zijn er groente en kruidenbedden. Van alles staat in bloei, bijen en vlinders vliegen af en aan. Er staat een pingpongtafel voor de liefhebbers. Woon je in de buurt dan is er een kast waar je plantenstekjes kunt ruilen. De opbrengst van het landgoed wordt verkocht in Winkel enzo, een winkel in het centrum van Everdingen.

Biertjes tappen bij Fort Everdingen.
Zo klein als Everdingen is, zoveel moois heeft ze nog meer te bieden. Een luttele kilometer verder tref je een fort aan. Fort Everdingen is ooit gebouwd om de Lekdijk te kunnen verdedigen en ligt precies op de kruising met de Diefdijk. Het behoort tot de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Hiermee konden we grote delen van Nederland onder water zetten om vijanden tegen te houden. Ook wel 'inundatie' genoemd. Inmiddels is er een brouwerij gevestigd. Ik duw mijn fiets richting de stalling en parkeer hem netjes achter de andere fietsen. Eerst maar eens een rondje lopen, besluit ik. Het fort is rond met een diepe galerij. Brouwerij Duits & Lauret brouwt hier hun bieren. Bijzonder feit, ze maken hierbij gebruik van het water wat door het fort zelf opgevangen wordt. Net als vroeger. Ik zie een winkel waar alle flesjes bier uitgestald staan. Lekker koel is het hier binnen. Buiten is een terras waar je kunt genieten van bier van de tap of zelfgemaakte vlierbloesemsiroop. Mocht het regenen dan kun je ook knus binnen zitten in de ruime schuur, met zicht op het fort. Langs de dikke muren van het fort slingeren een aantal hopstrengen omhoog. Na een verfrissing en bezoek aan het toilet, fiets ik verder, de Diefdijk op.
  

Geschiedenis snuiven aan de Diefdijk.
Dit is het drukste stuk van de fietsroute, maar het geeft ook veel gezelligheid. De diefdijk ligt hoog boven het landschap, het eerste wat je tegenkomt zijn de buitendijkse bunkers. Netjes op een rij liggen daar de ooggetuigen van een nare periode in onze geschiedenis. Verderop stap ik af bij de doorgezaagde bunker. Het kostte vier weken om met een speciale zaag de bunker door te zagen. Ik loop de trap af en wandel tussen de betonnen delen door. Nu schijnt de zon boven mijn hoofd, maar voor de mensen die moesten schuilen in een bunker was het een krappe en donkere opgave. Een vlonder loopt verder over het water, een groep meeuwen vliegt schreeuwend weg. Dit water is niet alleen voor de sier, overtollig regenwater wordt hier opgevangen om wateroverlast in de regio te voorkomen.

Zichtbare resten van een oude dijkdoorbraak.
De Diefdijk slingert verder door het landschap. Deze dijk was er al in de 18e eeuw en nog steeds van nut bij hoge waterstanden. Het viaduct over de snelweg heeft zelfs schuiven die dicht kunnen bij dreiging van hoog water. De dijk is in het verleden een aantal keer doorgebroken. Het water kolkte naar binnen, door de harde stroming ontstond er een zogenaamd wiel. Een rond meer vlak naast de dijk. Je kunt dit nog heel goed zien bij het Wiel van Bassa en De Waai. De diefdijk is na de doorbraak verstevigd en om de wielen heen aangelegd. Dat verklaart ook de plotselinge slingers in de dijk. Bij het Wiel van Bassa stap ik nog een laatste keer af. Langs het water en tegen de diefdijk aan groeien oude fruitbomen. Krom hangen de takken onder de last van het zware fruit. Een aantal dagen in het najaar kun je hier meehelpen om het fruit geplukt te krijgen. Dit wordt verwerkt in heerlijke producten zoals jam. De opbrengst helpt weer om dit cultuurhistorische landschap te onderhouden.

Aanraders:
Deze fietsroute heb ik gemaakt vanaf station Leerdam. Dat was ongeveer 7 kilometer extra fietsen. Je kunt ook de auto parkeren aan de Zomerdijk bij Vianen en de route daar starten. Maak je route nog leuker en boek een rondleiding bij wijndomein Bolgerijen of fort Everdingen.