Schaapskooipad

Reporter Prisca Visser ging op pad om de herfst vast te leggen. Lees hieronder haar belevenissen en laat je inspireren om zelf ook op pad te gaan! 

Startpunt: Natuurcentrum de Schaapskooi met parkeergelegenheid, volg de bordjes ter plekke. De route is met geel-rood-gele stickers op paaltjes gemarkeerd.

Honderden jaren geleden zagen twee heren een kans in landontwikkeling. Beide mannen kochten grote stukken grond op. Het land van meneer Hei en meneer Boei werd gescheiden door een lange weg. Klinken de namen bekend in de oren? Dat kan kloppen! Na verloop van tijd werden de landerijen samengevoegd en ontstond Hei- en Boeicop. Het gebied om het dorp heen bestaat nog steeds uit landerijen die doorkruist worden door sloten. Een rustige omgeving, waar vriendelijkheid en gastvrijheid hoog in het vaandel staat. Er lopen meerdere wandel- en fietsroutes door het gebied. Vandaag ga ik het Schaapskooipad West lopen.

Natuurcentrum de Schaapskooi
Het is een schitterende najaarsdag wanneer ik arriveer bij de Schaapskooi. De zon doet zijn best om de aarde op te warmen, waardoor er een lichte nevel boven de velden hangt. Aan de bomen zijn de eerste kleuren van de herfst al te zien. De Schaapskooi is gelegen aan de weg met de naam Overboeicop. Verstopt in het groen rij je er bijna aan voorbij. Toch is er bij het gebouw een ruime parkeergelegenheid, fietsenrek en bankjes om even uit te rusten. De Schaapskooi is een natuurcentrum dat tijdens openingstijden bezoekers verwelkomt. Binnen is een kleine winkel te vinden met boeken en tijdschriften over de natuur. In een grote schuur aan de achterzijde liggen nu, in de oogsttijd, bakken vol met fruit voor de verkoop. Voor een paar euro koop je kilo's onbespoten appels en peren voor thuis. Een prima locatie om je wandelroute te beginnen.

 
Appelpluk
Ik wandel de oprijlaan over en sla aan het einde links. Deze weg volg ik zo'n drie kilometer. Af en toe passeert er een auto, verder is het rustig. In het gras zie ik glimmende kastanjes liggen en ik raap er een paar op om later thuis in een herfstschaal te leggen. Een oudere man veegt de eerste gevallen bladeren bij elkaar in een nette hoop. "Zo, dan kun je netjes passeren," zegt hij met een glimlach. Verderop is een echtpaar druk bezig met het plukken van appels uit de bomen in hun tuin. Hij klimt op de ladder, zij houdt deze stevig vast en roept aanwijzingen. Ik maak een praatje met hen. Een kist vol met goudrenettes staat bij onze voeten. Die zijn voor de appelmoes en appeltaart, glundert zij. Op de vraag welke route ik ga lopen krijg ik als antwoord "dat is een mooie route meissie, zeker dat stuk over de dijk. Wil je een appeltje voor onderweg?"

Lancaster monument
Op dit eerste deel van de route is er genoeg te zien. Zo wandel ik langs een monument ter nagedachtenis aan de geallieerden uit de Tweede Wereldoorlog. In 1943 stortte hun Lancaster- vliegtuig hier in de buurt neer. Het monument bestaat uit de propeller van een soortgelijk vliegtuig dat elders in Nederland is neergestort. Van het toestel wat in Hei- en Boeicop neerstortte, is helaas niets bewaard gebleven. Voor wie geïnteresseerd is, is een bezoek aan de begraafplaats aan de overkant de moeite waard. Daar liggen zes omgekomen vliegeniers begraven. Bij het monument zelf hangt een plaquette met uitgebreide informatie. Terwijl ik verder wandel, kijken een paar nieuwsgierige schapen mij na. Het is duidelijk dat het oogsttijd is; op meerdere plekken langs de weg staan kraampjes met vers geraapte walnoten, appels en potjes jam of honing. Ook de scharreleieren ontbreken niet.

Paddenstoelen en de Hoekmolen
Eigenlijk vormt deze wandelroute een grote vierkante lus, wat het gemakkelijk maakt om te volgen. Net voor de Zwaanskuikenbrug sla ik linksaf, de Kanaaldijk op. De naam verraadt het al, hier loop ik langs het Merwedekanaal. In de zomermaanden is het hier een komen en gaan van pleziervaart, maar nu is het wat stiller op het water. De weg wordt omzoomd door statige populieren die ruisen in de wind. In de lucht hangt de geur van gemaaid gras en een houtkachel. Langs de weg passeer ik mooie tuinen, de zon schittert op het glas van een kas. In het gras langs de dijk staan talloze paddenstoelen. Een voorbijganger kijkt verbaasd toe als ik bijna plat op de grond lig om er een foto van te maken. Na een paar kilometer kom ik aan bij de Hoekmolen, een type molen dat ook wel een wipmolen wordt genoemd. Een karakteristiek kenmerk van een wipmolen is de lange trap aan de buitenzijde. Ik ben ooit eens naar boven geklommen met een straffe wind, dan snap je meteen waar de naam 'wipmolen' vandaan komt. Het bovenste deel schudt en wiebelt dan alle
kanten op.

Landschappen uit de tijd van de kolonisten
Op de wandelroute vind je hier een bankje, een ideale plek voor een korte pauze. Met de rug naar de molen zie je voor je hoe de landerijen zijn opgedeeld in keurige rechthoeken, omgeven door smalle sloten. Deze indeling van het landschap stamt uit de tijd dat de kolonisten zich hier vestigden. Het recht om een stuk grond te pachten werd vastgelegd in een zogenaamde 'cope'. Hier komt ook het woordje 'cop' vandaan uit Hei- en Boeicop. De sloten waren - en zijn nog steeds - essentieel voor de afwatering. Kort na de molen loopt de route verder over een dijk, langs de watergang 'Huibert'. Het gras is nog nat en de neuzen van mijn schoenen zijn al snel bedekt met dauwdruppels. Als je later in het seizoen gaat wandelen en het is te drassig, kun je ook prima wandelen over het naastgelegen fietspad.

Beide routes zijn prachtig en je komt er bijna niemand tegen. Aan de overkant rent een hond enthousiast een stukje met mij mee. Zijn oranje vacht steekt vlammend af tegen het groen van het maïs wat nog op het land staat. Voor ik het weet ligt het graspad achter mij en wandel ik via een bruggetje en scherpe bocht de Zijdekade op. Een chique naam voor een eenvoudig fietspad, maar wel eentje met mooie uitzichten!

Afwisselend loop ik langs een natuurgebied, polders en een weiland met twee speelse pony's. De struiken langs het pad hangen vol met donkerrode besjes en ook hier staan paddenstoelen in overvloed. Aan het einde van de kade is het nog maar een klein stukje terug naar de Schaapskooi.

Aanraders:
Plan je wandeling zo dat de Schaapskooi geopend is. De vrijwilligers geven je met liefde uitleg over de natuur en de omgeving. Aan de achterzijde vind je een open schuur waar je in de herfst onbespoten fruit van het land kunt kopen. Zin in een lunch of warme snack na de route? Dan kun je terecht bij Eetcafé 't Trefpunt in Hei- en Boeicop. Parkeren kan gemakkelijk op het terrein van de Schaapskooi.