Rondje Lekpontje
Reporter Prisca Visser ging op pad om de route Rondje Lekpontje te fietsen. Lees hieronder haar belevenissen en laat je inspireren om zelf ook op pad te gaan!
Het 'Rondje Lekpontje' eindigt bij mij hoog in de top 10 van meest idyllische fietsroutes van Nederland. Onderweg wisselt het landschap zich snel af. Van kleine dorpjes met oude huizen naar weidse vergezichten in de polders. Er zijn lanen omzoomd met hoge bomen en boerderijen waar de rozen tegen de verweerde muur opklimmen. Als kers op de taart vaar je met twee keer met een pontje de rivier de Lek over. De route heet natuurlijk niet voor niets 'Rondje Lekpontje'. Over kersen gesproken, ook die kom je tegen onderweg.
Van start in Vianen
Er staat een stevige bries vanaf de rivier als ik met mijn fiets Vianen in rij. De auto heb ik achter gelaten op een parkeerterrein net buiten de bebouwde kom. Het is een doordeweekse dag en nog vroeg in de ochtend. Vianen oogt wat slaperig, de enige plek waar het al druk is is bij de bakker. De geur van vers gebakken brood zweeft over de Voorstraat. Ik parkeer mijn fiets en breng een bezoek aan bakker Steehouder. Met een zak vol verse croissants en worstenbroodjes stap ik weer naar buiten. Fietsen kost energie nietwaar, die maag moet gevuld blijven. Vianen is een stad met nog veel oude verdedigingswerken. Zo fietste ik onder de Lekpoort door en passer ik op de route een stuk van de oude stadsmuur. Naast de bakker aan de Voorstraat vind je de VVV waar je meer info kunt krijgen over bezienswaardigheden.
Shoppen op de route
Na Vianen gaat de route voor een groot deel over dijken waar ik een schitterend uitzicht heb over de Lek en de uiterwaarden. Heel in de verte kan ik de Gerbrandytoren van IJsselstein zien. Op verschillende plekken langs de dijk staan kleine kraampjes waar je lokale lekkernijen kunt kopen. De honing zag er heel verleidelijk uit! Voor de tweedehands liefhebbers is Kringloop Zederik een aanrader. Met de fiets aan de hand loop ik de dijk af naar de grote schuur. Een vriendelijk 'goedemorgen' klinkt en 'voorzichtig voor het opstapje'. Binnen kan ik mijn hart ophalen aan zoveel moois! Er is een deel met oude platen van vroeger, boeken, spiegels, borden, je kunt het zo gek niet bedenken of je vindt het hier. Nog zo'n leuke plek is een eindje verderop in Lexmond. Hier fiets je langs fruitbedrijf Nijmeijer. Bij een witgepleisterde boerderij staat een bord langs de weg waarop kersen en aardbeien aangeprezen worden. Achterom, want zo gaat dat hier, vind je een kleine winkel waar vers fruit en groenten verkocht worden. Met een pond rode kersen veilig in de tas fiets ik weer verder.
Jachten spotten op het Merwedekanaal
Het Merwedekanaal is in de zomermaanden een drukbevaren route voor de pleziervaart. Het fietspad ligt pal langs het water, onderweg is het leuk om de bootjes te bekijken. Van groot tot klein, oud naar modern, er vaart voor ieder wat wils. Bij een brug moet de brugwachter op de proppen komen. De bruggen zijn hier te laag om onderdoor te varen. Slagbomen gaan dicht, brug omhoog en de jachten kunnen passeren. Bij de Bonkmolen aan de rand van Meerkerk is een rustplaats voor fietsers. Je kunt er picknicken, tijd om de broodjes van de bakker tevoorschijn te halen. Hou je meer van gezelligheid, fiets dan verder naar Meerkerk. Hier zijn terrasjes waar je neer kunt strijken. Net buiten het centrum vind je bloemist In De Watermolen. Alleen bij de etalage kijk je je ogen al uit!
Zwarte sternen in de Zouweboezem
Heel anders is de route ineens als ik over een bochtige weg fiets langs de Zouweboezem. Een moerasachtig gebied wat dicht begroeid is. Halverweg maak ik een stop, via een houten plankier loop ik naar een uitkijkpunt. In de Zouweboezem wordt overtollig water uit de polders opgevangen. Er broeden veel vogels, waaronder de Zwarte Stern. Deze valt niet te missen, met scherpe bewegingen vliegen de sternen vlak over mijn hoofd. Af en toe een duikt er eentje in het water om een visje te vangen. Neem zeker je verrekijker mee als je van vogelen houdt. Na de Zouweboezem steek ik met het pontje bij Ameide de Lek over. Het is een klein voetveer waar ook fietsen op mee kunnen. Het gele scheepje dobbert al tegen de kade als ik aan kom fietsen. Snel een paar foto's maken, ik kan nog net mee naar de overkant. Betalen gaat heel makkelijk met de pin. Er staat een flinke wind en dat is goed te merken. Samen met de stroming zorgt dit voor een prettige deining. Ameide wordt snel kleiner en voor ik het weet fiets ik de loopplank af.
Pittoresk Jaarsveld
De wielen zoeven over het asfalt, weer en dijk en dan hup, steil naar beneden. Jaarsveld is een pittoresk dorp wat als het ware tegen de dijk aangeplakt zit. Je fiets langs het prachtige landgoed van Huis te Jaarsveld. De oude statige huizen zijn prachtig om te zien. Met een beetje geluk spot je de alpaca's die ze er hebben lopen. Ik krijg er helaas niet een te zien, maar een eindje verderop staan paarden in een wei. Ze laten zich braaf aaien. Een heel eind fiets ik over een parallele weg tussen tuinen en weilanden door om uiteindelijk in Lopikerkapel te belanden. Stap hier zeker even af en bekijk de mooie witte kerk. Voor een natje en een droogje kun je terecht bij café de Roode Leeuw. Nu is het even gedaan met de landelijke uitzichten en zet ik koers richting IJsselstein.
Veelzijdig IJsselstein
Niet te missen in het landschap, de Gerbrandytoren! Ook al ben je hier niet bekend, deze toren geniet landelijke bekendheid als de grootste kerstboom van Nederland in de wintermaanden. De lichtjes zijn dan goed te zien vanaf de A2. Net voordat ik bij de toren ben passeer ik het Zendstation, om hier een kijkje te nemen moet ik oversteken. Hier vind je het hart van de Nederlandse radio! In de jaren dertig is dit Zendstation gebouwd om moeiteloos heel Nederland te kunnen bereiken. Na de Gerbrandytoren fiets ik een stuk door stedelijk gebied. Pas in het centrum van IJsselstein stap ik af bij een molen. Dit is de Windotter, een molen die nog altijd maalt voor productie. Ik stap de kleine winkel binnen en raak aan de praat met de verkoopster. In de schappen ligt het meel en bloem hoog opgestapeld. De molenaar komt erbij en voor ik het weet krijg ik een hele rondleiding door de molen. Pas boven is goed te zien hoe hard er gewerkt wordt. Grote zakken meel staan klaar om vervoerd te worden. Gerst ligt klaar om als volgende graan gemalen te worden. De molen is vaak open voor bezoekers, de molenaars geven je met liefde een rondleiding. Leuke onderbreking van de fietstocht!
Gastvrijheid op het platteland
De stad vind ik vrij druk, op naar het buitengebied maar weer. Als het goed is fiets ik nu naar een ander pontje om de Lek weer terug over te steken. Net als ik denk, ik kan wel een verfrissing gebruiken, fiets ik langs een krijtbord: 'Welkom, koffie, thee, huisgemaakte taart'. Dit komt als geroepen! Naast een woning vind je een groot tuinhuis wat van alle gemakken voorzien is. Ongelooflijk dat dit bestaat. Je kunt er koffie of thee zetten, er is fris, water en grote borden met zelfgemaakte taart. Een kleine vergoeding kan terecht in een potje met geld, of je maakt het over. Er is zelfs een toilet! Er staan meerdere tafels en er is een grote boekenkast met boeken uit de streek. Dit is rustpunt 'De Lage Linde', neem als je hier bent absoluut de tijd om te genieten van de gastvrijheid van deze mensen!
Kort na het rustpunt kom ik aan bij het laatste pontje wat mij terug gaat brengen naar Vianen. Om het pontje op te roepen is er een bel geïnstalleerd. Het veer vaart de hele dag door tot zes uur. Al snel zie ik de pont zich losmaken van de overkant en de rivier oversteken. Fiets weer aan boord en hup, daar gaan we. Veel sneller dan ik wil sta ik weer op het vaste land. Hier staan wat bankjes met uitzicht over de Lek. Ik besluit om hier de kersen op te eten die ik vanmorgen haalde in Lexmond. In totaal was de route 42 kilometer en heel afwisselend, het was genieten!
Aanraders:
Wil je nog lekker wat eten na de tocht in Vianen? Dan kan ik het recent geopende Restaria de Lekpoort van harte aanraden. De hamburgers zijn gemaakt van verse producten! Is de parkeerplaats bij de TOP van Vianen nog dicht? Bij de Zomerdijk vind je P3 waar je zonder betaling je auto achter kunt laten.
Zelf de route fietsen? Bekijk het 'Rondje Lekpontje'.
Tekst en fotografie: Prisca Visser